Bolesław Rączka urodził się w miasteczku Kołaczyce, koło Jasła 16 marca 1911 r. Służbę wojskową odbył w 26 pułku Piechoty, a później pracował w szkolnictwie. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. i 19 września przekroczył granicę Węgier, gdzie został internowany. Po ucieczce z obozu przedostał się do Libanu, gdzie wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w Kampanii libijskiej w obronie Tobruku. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych uczestniczył w walkach 2-go korpusu we Włoszech jako dowódca plutonu transportowego otrzymując następujące odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Wojska Polskiego, Africa Star, 1939-1945 Star, Italy Star i Defence Medal. W listopadzie 1946 r przyjechał z czterema tysiącami towarzyszy broni z 2-go korpusu do Kanady. 29 osób z grupy skierowanej do Ottawy założyło Koło SPK nr 8, a kol. Bolesław został wybrany prezesem. Był doskonałym organizatorem i przedsiębiorcą. Pracował najpierw jako technik w stolarni na Uniwersytecie Ottawskim, później w sprzedaży nieruchomości, a następnie założył dwa biznesy produkcyjne. Po zdobyciu niezależności finansowej kol. Bolesław z ukochaną żoną Leokadią Bloch rozpoczął podróżować po świecie zwiedzając 78 państw. Rozwinął naukowe zainteresowanie muszlami i został jednym z czołowych specjalistów w tej dziedzinie. W ciągu 22 lat zebrał ponad 12 tysięcy muszli ze wszystkich mórz i oceanów świata. Jedną, starannie skatalogowaną kolekcję podarował Uniwersytetowi Jagiellońskiemu w Krakowie, pozostałe przekazał do Muzeum Morza w Gdyni i do Muzeum w Puszczykowie.
Bolesław Rączka był człowiekiem hojnym, stawiającym dobro innych ponad własny interes. Nie sposób w krótkim wspomnieniu pośmiertnym wyliczyć wszystkie akcje polonijne, społeczne i dobroczynne, które kol. Rączka poparł własną pracą lub sutą daniną pieniężną. Wyliczmy więc tylko najważniejsze: pomoc Polskim Misjom, współpraca przy budowie kościoła parafialnego Św. Jacka, założenie przy parafii chóru męskiego, który przeobraził się następnie w działający do dziś chór Im. Ignacego Paderewskiego, założenie Polskiej Kasy Kredytowej przy SPK, uczczenie 1000-lecia chrztu Polski wybudowaniem pomnika na Kaszubach Ontaryjskich oraz hojna danina dla nowo-powstałego Klubu Sportowego "Białe Orły" na zakup terenu pod boisko. Spełnieniem jego najskrytszych marzeń było wybudowanie i wyposażenie własnym sumptem Domu Spokojnej Starości w rodzinnych Kołaczycach. We wszystkich swoich poczynaniach miał pełne poparcie swej małżonki, Leokadii. Za zasługi dla Koła SPK nr 8 otrzymał wszystkie możliwe odznaczenia kombatanckie, a w r.2000 dostał awans na porucznika. Za pracę dla Polski i Polonii został odznaczony w tym samym roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi.